Pages

Duit bodoh.

Aku duduk kat laman rumah.
Tengahari terik pun aku masih mampu mengelamun.
Peluh tak ingat.
Tapi dahi mampu berkerut.
Semacam banyak sangat yang bersarang dalam otak.

Masa tu,
aku fikir macam mana  nak improve diri sendiri.
Yang dah berapa belas tahun masih ditahap
baring bawah lori Cina yang jual sayur kat pasar pagi.
Langsung pencapaian tak bergerak.

Berangan ala Mat Jenin.
Mampu guna bayang imaginasi
dan berbekal air liur.
Untuk bayangkan aku balas jasa mak ayah aku
yang gigih besarkan aku dengan segala kepayahan.
Satu hari nanti.
Yang aku ni akan berjaya di menara gading
macam dalam novel kanak-kanak yang ayah selalu belikan.